Op dinsdag 14 mei vond alweer voor het zesde jaar de onthulling plaats van een aantal nieuwe Stolpersteine in Schiedam. Ook dit jaar lukte het mij weer hierbij aanwezig te zijn.

Het idee van Stolpersteine is, dat je erbij stilstaat (letterlijk) dat op de plaats waar deze stenen liggen, in de Tweede Wereldoorlog mensen uit hun huis gehaald zijn, om eerst hun vrijheid, daarna hun waardigheid en identiteit en tenslotte hun leven te verliezen.

De wijze waarop Stichting Stolpersteine Schiedam de onthulling organiseert, zorgt er echter voor, dat die boodschap extra duidelijk en vaak hard binnenkomt.
Bij iedere steen hoort een verhaal. En dat verhaal wordt vertelt. Soms door mensen van de stichting. Maar meestal door familieleden van de slachtoffers. En dat levert steevast indringende, ontroerende verhalen op.

Bijzonder dit jaar was de onthulling van een steen, waarbij diverse familieleden elkaar voor het eerst in hun leven ontmoetten. Of de onthulling waarbij een familielid uit Nieuw-Zeeland aanwezig was.
Stolpersteine zijn zo enorm belangrijk: ze zorgen ervoor dat er een blijvende boodschap ligt over de verschrikkingen van de Tweede Wereldoorlog. En ze geven de slachtoffers in ieder geval hun waardigheid en identiteit terug.

Volgend jaar worden de laatste twintig Stolpersteine gelegd. Dan is iedere weggevoerde Joodse Schiedammer geëerd met een herdenkingssteen.